ترنبولون استات

پس از تستوسترون یکی از معروف‌ترین هورمون‌ها درزمینهٔ افزایش حجم و قدرت هورمون ترنبولون (Trenbolone) است.

عوارض جانبی ترنبولون

یکی از عوارضی که افراد زیادی با آن مواجه می‌شوند  افزایش پرخاشگری ، تعریق شبانه و کاهش توان ایروبیک و هوازی فرد است.

از مصرف تکی آن پرهیز کنید

این هورمون چه به‌عنوان استات (Finaplix, Finajet)، چه به‌صورت انانتئات و یا سیکلوهگزیل متیل یا متیل کربنات  که به‌عنوان پارابولان (Parabolan) شناخته می‌شود نباید به‌تنهایی در دوره استروئیدی استفاده شود. وقتی به‌تنهایی استفاده شود میزان افزایش حجم با آن بسیار کم است اما زمانی که به همراه استروئیدهای دیگری مانند دیانابول، آنادرول یا تستوسترون استفاده شود اثر بالایی خواهد داشت.

ترنبولون و کاهش شدید تولید استرادیول

علت اینکه با مصرف آن، میزان استرادیول به‌شدت کاهش میابد این است که با مصرف این هورمون تولید تستوسترون در بدن کاملاً متوقف می‌شود و لذا استرادیول طبیعی در بدن کاهش میابد. از سوی دیگر با توجه به اینکه این هورمون آرومات نشده و به استروژن تبدیل نمی‌شود میزان استروژن طبیعی موجود در بدن نیز بسیار پایین می‌آید و درنتیجه موجب مشکلاتی برای مفاصل، لیبیدو و بداخلاق شدن فرد می‌شود.

استفاده از تستوسترون ، دیانابول یا HCG به همراه آن می‌تواند مشکل استروژن را برطرف کند. مصرف ۱۰۰ میلی

گرم تستوسترون در هفته  یا ۱۰ تا ۱۵ میلی‌گرم دیانابول در روز می‌تواند مشکل کمبود استروژن ناشی از مصرف آن را رفع کند.

استفاده از ترنبولون به همراه سایر استروئیدها

این هورمون برای مصرف با سایر استروئیدها بسیار عالی است. مصرف آن با دیانابول یا آنادرول میتواند اثر بسیار بالایی ایجاد کند حتی اگر از دوز بسیار پایینی در هفته استفاده شود.

مثلاً مصرف ۵۰ میلی‌گرم ترنبولون استات در روز با ۵۰ میلی‌گرم دیانابول  می‌تواند نتایج بهتری از مصرف ۱۰۰ میلی‌گرم در روز از هرکدام به‌تنهایی اثر داشته باشد.

مصرف آن با دیانابول به‌سرعت می‌تواند نتایج بسیار خوبی در بدن نشان دهد.

در عوض استفاده از آن به همراه اگزاندرولون(آناوار)، پریموبلان (متنولون) یا مسترون (دروستانولون) کاملا متفاوت است.یعنی مصرف آنها با این هورمون اثر خاصی ایجاد نمی‌کند پس بهتر است در دوره استروئید از این ترکیبات باهم استفاده نشود.

دوز مصرفی ترنبولون

ترنبولون را معمولاً با دوز روزانه ۳۵ تا ۱۵۰ میلی‌گرم استفاده می‌کنند ولی معمول‌تر آن روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم است. ۳۵ میلی‌گرم در روز در افرادی که نسبت به عوارض ترنبولون حساس هستند استفاده می‌شود. وقتی میزان دوز ترنبولون تا این حد پایین استفاده شود باید از یک استروئید تزریقی دیگر مانند مسترون و ترجیحاً تستوسترون استفاده شود که نتیجه‌ای دیده شود.

با مصرف روزانه ۱۵۰ میلی‌گرم، افراد با تحریک عصبی بیشتری نسبت به ۱۰۰ میلی‌گرم مواجه می‌شوند تا اینکه میزان حجم و قدرتشان افزایش پیدا کند. بیشترین اثر را می‌توان در ۱۰۰ میلی‌گرم در روز از این هورمون بدست آورد.

بیشتر افراد دوز روزانه ۵۰ تا ۷۵ میلی‌گرم را مناسب می‌دانند و نتایج بسیار خوبی در دوره از آن می‌بینند.

ترنبولون استات در مقابل ترنبولون انانتئات

در ترنبولون انانتئات میزان استروئید فعال ۲۰% کمتر است بنابراین بسیار سبک‌تر از تستوسترون استات است. دوز مصرفی ترنبولون انانتئات ۳۰۰ تا ۸۰۰ میلی‌گرم است.

برعکس ترنبولون استات که نیمه‌عمر آن تنها ۱ روز است و لذا باید روزانه تزریق شود، ترنبولون انانتئات ۲ تا ۴ بار در هفته باید تزریق شود و نیمه‌عمر آن حدود ۵ روز است.

ترنبولون و کورتیزول

درحالی‌که میزان حجم عضلانی در مصرف ترنبولون با استروئیدهای آنابولیک تزریقی افزایش میابد،  این هورمون می‌تواند سطح کورتیکواستروئید را نیز کاهش دهد و ازاین‌رو جذب آب بدن کاهش میابد  و این اثر ضد کورتیزولی در چربی سوزی اثر بالایی دارد.

ترنبولون و فعالیت پروژسترونی

نظریه‌های زیادی در مورد اثر پروژسترونی آن وجود دارد ولی در عمل تأثیر پروژسترونی از آن دیده نشده است و تحقیقات نشان می‌دهد که تنها در ۱% افراد اثرات پروژسترونی دیده می‌شود. بنابراین نباید در مورد اثرات پروژسترونی آن نگران بود و لذا استروئیدی بسیار مناسب برای افزایش حجم است.

سرفه ترنبولون

نکته عجیب دیگر در خصوص این هورمون این است که در بعضی از افراد در زمان تزریق برای ۱ تا ۲ دقیقه فرد احساس سرفه دارد و سرفه می‌کند که به علت وارد شدن روغن به گردش خون است که معمولاً از طریق مویرگ‌ها صورت می‌گیرد و مشکلی ایجاد نمی‌کند.