هالوتستین
هالوتستین (Halotestin) یا استناکس (Stenox) و یا فلوکسی مسترون (Fluxymesterone) نوعی از متیل تستوسترون با ۱۷-آلفا هالوژنه شده است که دارای اثر آندروژن بسیار بالا و اثر آنابولیک جزئی است. با این خصوصیات فرد مصرف‌کننده افزایش قدرت زیادی بدست می‌آورد اما افزایش حجم و وزن نخواهد داشت. با توجه به اثر آندروژن بسیار بالا بسیاری از ورزشکارانی که از این هورمئن استفاده کرده اند، اعلام کردند که پرخاشگری‌شان بسیار افزایش‌یافته است.
دوز معمول مصرفی هالوتستین بین ۲۰ تا ۳۰ میلی‌گرم است. این دوز معمولا بین ۸ تا ۱۲ قرص است با دوره مصرفی ۴ تا ۶ هفته. با این دوره مصرفی فرد افزایش قدرت بسیار بالا و جذب آب زیرپوستی پایینی خواهد داشت.
هالوتستین به‌عنوان یکی از سمی‌ترین استروئیدهای خوراکی با عوارض جانبی بسیار بالا شناخته می‌شود. همین امر باعث می‌شود که بسیاری از افراد و مخصوصاً بانوان به سراغ استفاده از آن نروند.
اثر آن بر کبد نیز بسیار زیاد است و به‌هیچ‌عنوان نباید بیشتر از ۳۰ میلی‌گرم در روز از آن استفاده کرد. اثر بسیار قوی آندروژنی آن دلیل اصلی آسیب به کبد، سردرد، تحریک‌پذیری، پرخاشگری، آکنه، دردهای گوارشی، خصوصیات مردانه در زنان و توقف تولید تستوسترون طبیعی در بدن است.
