ویتامین ب ۱ (تیامین)
ویتامین ب ۱ یا تیامین به بدن کمک می کند تا از کربوهبدرات بعنوان انرژی استفاده کند. این ویتامین در متابولیسم گلوکوز نقشی اساسی دارد و نقشی کلیدی در عملکرد اعصاب، ماهیچه ها و قلب دارد.
این ویتامین محلول در آب است و یکی از مجموعه ویتامین های ب، یا ب کمپلکس می باشد که در بدنسازی نیز نقش مهمی بازی می کند. این گروه ویتامین ها در جریان خون حمل می شوند و در صورت استفاده نشدن در بدن از طریق ادرار دفع می شوند.
ویتامین ب ۱ به مقدار زیادی در پوسته بیرونی غلات وجود دارد.
کمبود این ویتامین میتواند موجب بیماری بری بری و یا تورم اعصاب شود.
کمبود تیامین در مشکلات هاضمه شامل اشتهای کم و اسهال نیز نقش دارد.
این ویتامین برای تقویت سیستم ایمنی و حتی برای بیماری ایدز نیز استفاده می شود.دردهای دیابتی را کاهی مش دهد و در بیمار یهای قلبی ، کهولت سن و آسیب های مغزی و گلوکوما و تهوع ناشی از حرکت و بهبود عملکرد ورزشی نیز نقشی مهم دارد.
از سرطان رحم جلوگیری می کند و بیماری های کلیه در بیماران دیابتی نوع ۲ را بهبود می بخشد.
بر روی عملکرد مغز اثرات مثبتی دارد و یادگیری را بهبود میدهد، انرژی را افزایش داده، با استرس مقابله می کند، جلوی از بین رفتن حافظه را می گیرد و بر بیماری آلزایمر نیز موثر است.
منابع ویتامین ب ۱
- غلات کامل مانند برنج قهوه ای و ذرت
- محصولات حیوانی مانند جگر و دل و زرده تخم مرغ
- سبزیجاتی مانند کلم و اسفناج
- انواع آجیل
میزان مصرف ویتامین ب ۱
- در نوزادان تا ۶ ماهه ۰.۲ میلی گرم
- نوزادان ۷ تا ۱۲ ماهه ۰.۳ میلی گرم
- کودکان ۱ تا ۳ ساله ۰.۵ میلی گرم
- کودکان ۴ تا ۸ ساله ۰.۶ میلی گرم
- پسران ۹ تا ۱۳ ساله ۰.۹ میلی گرم
- مردان ۱۴ ساله و بزرگتر ۱.۲ میلی گرم
- دختران ۹ تا ۱۳ ساله ۰.۹ میلی گرم
- زنان ۱۴ تا ۱۸ ساله ۱ میلی گرم
- زنان بالای ۱۸ ساله ۱.۱ میلی گرم
- زنان بارداد ۱.۴ میلی گرم
- زنان شیرده ۱.۵ میلی گرم
- در بزرگسالان بطور عمومی پیشنهاد می شود روزانه ۱ تا ۲
میلیگرم استفاده شود.
