هورمون رشد
هورمون رشد انسانی (HGH) یا سوماتروپین(Somatropin) که به‌صورت مخفف سوما هم گفته می‌شود، یک پپتاید است که توسط غده هیپوفیز تولید می‌شود که توسط گیرنده‌های هورمون رشد در بافت‌ها عمل می‌کند. گیرنده هورمون رشد یا به‌صورت مستقیم و یا به‌صورت غیرمستقیم با تحریک به ترشح IGF-1 اثر خود را می گذارد. می‌توان به روش طبیعی به‌وسیله تمرین میزان ترشح هورمون رشد را افزایش داد.
نوع تزریقی آن معمولاً به‌صورت پودری در آمپول قرار دارد.
هر هورمون رشد تزریقی باید کاملاً مشابه با هورمون طبیعی باشد که دارای ۱۹۱ اسیدآمینه است. در مواردی انواع ارزان‌تر آن ۱۹۲ آمینواسید دارد که ممکن است اثرات منفی بر ایمنی بدن داشته باشد.
اثرات مورد انتظار پس از مصرف هورمون رشد
این هورمون می‌تواند باعث افزایش حجم عضلانی، افزایش متابولیسم، کاهش میزان چربی، کاهش فشارخون و بهبود سلامت ، قدرت و تولید تستوسترون طبیعی در فرد شود و ترمیم پس از تمرین، خواب و کیفیت زندگی را بهبود بخشد. علاوه بر این بر عواملی که در اثر افزایش سن در انسان ایجاد می‌شود تأثیر دارد و می‌تواند ظاهر پوست را بهبود دهد، میزان پوکی استخوان را کم کند و بعضی از آثار افزایش سن را از بین ببرد.
اثرات منفی احتمالی ناشی از مصرف هورمون رشد
استفاده از هورمون رشد می‌تواند امن باشد هرچند که ممکن است بعضی از عوارض جانبی بروز کند که معمولاً ناشی از دوز بالای مصرفی آن است.
مصرف آن می‌تواند باعث مقاومت انسولین در بدن شود و اسیدهای چرب آزاد، TNF آلفا، لیپوپروتئین و فیبرونوژن را افزایش دهد. این عوامل خطر بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.
علاوه بر این می‌تواند عامل سندرم تونل کارپال، سندرم تونل تارسال، نوروپاتی محیطی، میلوپاتی فشاری، جذب آب، آپنه خواب، افزایش آکنه، افزایش پرولاکتین در زنان، هیرسوتیسم، برهم خوردن عادت ماهیانه یا هایپرپلازی آندومتر شود.
اصلی‌ترین عارضه‌ای که ممکن است بروز کند مقاومت انسولین است که حتماً در دوز بالای مصرفی بروز می‌کند.
عوارض دیگری که ممکن است بروز کند عبارت است از افزایش خال‌های گوشتی بر روی پوست، برهم خوردن تعادل سطح فسفات، زیادی ویتامین دی، افزایش آرتروز و بزرگ شدن سرطان یا پولیپ.
اتفاقاً زمانی که خال‌های گوشتی افزایش پیدا می‌کند، هم‌زمان احتمال پلیپ در روده بزرگ نیز افزایش میابد.
استفاده طولانی‌مدت از هورمون رشد می‌تواند باعث نشانه‌های آکرومگالی(برهم خوردن تعادل صورت و بزرگ شدن اجزای صورت) شود.بیماری‌های دیگر ازجمله دیابت، فشارخون، بیماری‌های قلبی، بزرگ شدن قلب، بزرگ شدن مفاصل، آرتروز، تغییر حالت صورت، بزرگ شدن دستان و پاها، کلفت شدن و تیزه شدن پوست و خستگی مزمن، نازایی، نیز از عوارض استفاده بلندمدت این هورمون است.
با تمام این گفته‌ها استفاده از آن به میزان کم در بدنسازی کاملاً امن است و عوارض کوتاه‌مدت ایجاد می‌کند که قابل بازگشت است.
استفاده از دوز بالا و در مدت زیاد اثرات جبران‌ناپذیری بر سلامتی دارد.
نگهداری از هورمون رشد
این هورمون باید در یخچال نگهداری شود اما می‌توان برای مدت کوتاهی آن را در دمای اتاق حفظ کرد.
قرمزی و تورم در محل تزریق
نباید در محل تزریق قرمزی و تورم ایجاد شود. این تورم و قرمزی می‌تواند ناشی از ورود باکتری‌های سطح پوست به داخل پوست ناشی از ورود سوزن باشد.
دوز مصرفی هورمون رشد در دوره استروئیدی
برای افزایش بیشتر حجم عضلانی یا چربی سوزی در دوره‌های استروئیدی می‌توان ۴IU در روز از این هورمون استفاده کرد.
بسیاری از افراد برای جلوگیری از عوارض جانبی تنها ۲IU در روز از آن استفاده می‌کنند.
زمانی که روزانه ۴ IU از آن می‌خواهید استفاده کنید بهتر است حداقل در ۲ نوبت تزریق انجام دهید که اثر بهتری خواهد داشت.می‌توان برای افزایش اثر از IGF-1 استفاده کنید که حساسیت انسولین را بدتر نمی‌کند.
در افراد جوان مصرف ۱ یا ۲ IU از این هورمون در روز هیچ اثر نخواهد داشت اما در سنین بالاتر می‌تواند اثر بسیار مثبتی داشته باشد زیرا تولید طبیعی آن در بدن کاهش میابد.
دوز مصرفی هورمون رشد برای افزایش کیفیت زندگی
اگر یک فرد مسن بخواهد از مزایای آن استفاده کند تا پوست بهتری، مفاصل نرم‌تر و احساس بهتری داشته باشد بهتر است ۷ تا ۱۰ IU در هفته از آن استفاده کند که این مقدار در هر نوبت تزریق ۱ تا ۲ IU باشد.
دوره مصرفی هورمون رشد
برای افراد جوان همراه با دوره استروئید می‌تواند در هفته‌های اول PCT یا پایان دوره استروئید استفاده شود.
برای افراد مسن دوز بالاتری از آن برای مشاهده اثر آنابولیک و چربی سوزی باید استفاده شود.
مصرف IGF-1 بجای هورمون رشد
بعضی از افراد تنها از IGF-1 بجای هورمون رشد استفاده می‌کنند. مصرف IGF-1 به‌تنهایی می‌تواند جلوی ترشح هورمون رشد را بگیرد. علاوه بر این اثرات مثبتی مانند اثرات آنابولیک و چربی سوزی نیز ندارد.
پیشنهاد می‌شود که IGF-1 به همراه GH استفاده شود.
