تاندونیت
تمام آنچه باید در مورد تاندونیت و عضله سازی بدانید شامل علائم، علل ایجاد، درمان و غیره . اگر تاندونیت دارید این مقاله را از دست ندهید
در هنگام عضله سازی با ایجاد فشار بر روی عضلات احتمال آسیب معمولاً وجود دارد. تاندونیت یک مشکل است که بدنسازهای حرفه‌ای و افرادی که باشگاه می‌روند ممکن است با آن روبرو شوند. اما مانند بسیاری از آسیب‌های دیگر می‌توان از آن جلوگیری نمود و به‌خوبی آن را ترمیم کرد. تاندونیت معمولاً به‌صورت یک درد غیر مشخص در مفصل بروز می‌کند که آن را نادیده می‌گیرند. اما عدم درمان آن ممکن است باعث درمان‌ناپذیر شدن آن شود و جلوی تمرین را بگیرد. این مقاله کمک می‌کند تا آگاهی درباره تاندونیت افزایش یابد و به‌سرعت درمان شود.
تاندونیت چگونه بروز می‌کند.
تاندون قسمت انتهایی عضله است که عضله را به استخوان متصل می‌کند. در حالت عادی خاصیت کشسانی زیادی دارد. انتهای عضله معمولاً متراکم‌تر و سفت‌تر می‌شود که بافت تاندون را تشکیل می‌دهد. این تراکم باعث قوی شدن تاندون و درعین‌حال کم شدن کشسانی تاندون می‌شود و احتمال پاره شدن تاندون را افزایش می‌دهد.. این پاره شدن باعث تورم و آسیبی می‌شود که به تاندونیت شهرت دارد. تاندونیت معمولاً پس از حرکات رقابتی شدید که باعث کشیدگی و پاره شدن فیبرهای تاندون است ایجاد می‌شود. مثلاً فردی که تمرینات جلوبازو با وزنه سنگین را برای سال‌های طولانی انجام داده است ممکن است تاندونیت را در جلوبازو، آرنج یا مچ تجربه کند.
تاندونیت در کدام قسمت‌ها ایجاد می‌شود؟
تاندونیت معمولاً در قسمت‌هایی از بدن که بیشتر از آن‌ها استفاده می‌کنید ایجاد می‌شود. پس در بدنسازها معمولاً در نقاطی که تاندونیت ایجاد می‌شوند عبارت‌اند از:
۱-آرنج‌ها
۲-مچ
۳-جلوبازو
۴-سرشانه
۵-پشت بازو
۶-مفصل زانو
۷-پا
در نقاط دیگری مانند باسن و زانو نیز ممکن است ایجاد شود. البته این دونقطه معمولاً تحت‌فشار زیادی قرار نمی‌گیرند و کم پیش می‌آید. معمول‌ترین نقاط برای بروز تاندونیت دست‌ها هستند(جلوبازو،آرنج و پشت بازو)
علائم تاندونیت
تاندونیت معمولاً توسط افرادی که با وزنه تمرین می‌کنند نادیده گرفته می‌شود زیرا با دردی بسیار جزئی و سفت شدن همان ناحیه ایجاد می‌شود. بسیاری از وزنه‌بردارها آن را سفت شدن ناشی از تمرین سنگین می‌نامند. معمولاً درد در تاندونیت به‌مرورزمان بیشتر می‌شود. پس از پایان تمرینتان درد بدتر می‌شود و سفت شدن نیز ادامه پیدا می‌کند. اگر درد در مفصل باشد ممکن است حتی نتوانید مفصل را کامل بازکنید.بروز درد در هنگام کشش منطقه آسیب‌دیده نیز معمولاً است مثلاً هنگام وزنه زدن.
اگر فکر کنم تاندونیت دارم باید چه‌کاری انجام دهم؟
به یک دکتر مراجعه کنید. اگر پس از تمرین درد ایجاد می‌شود و حتی در روزهای استراحت نیز این درد ادامه دارد بهتر است هر چه سریع‌تر به یک پزشک مراجعه کنید. اگر تاندونیت برای مدت طولانی درمان نشود ممکن است دائمی شود. حتی اگر مطمئن نیستید که تاندونیت است مشاوره با یک پزشک ضرری ندارد. ممکن است مجبور شوید تمرین را برای چند هفته کنار بگذارید که این کار از آسیب دائمی بهتر است.
درمان تاندونیت
با یک مراقبت درست در نقاط آسیب‌دیده درد تاندون‌ها باید در کمتر از ۳ تا ۴ هفته از بین برود اما باید بدانید که روند بهبود آن همچنان ادامه دارد و حتی تا ۶ هفته زمان می‌برد. این به دلیل ساختار بافت آسیب‌دیده است که به‌صورت یک چسب عمل می‌کند که بافت‌ها را مجدداً به هم می‌چسباند. در بعضی از موارد بافت آسیب‌دیده بیش از ۶ هفته و حتی در موارد کمی تا یک سال برای بهبود زمان لازم دارد. درمان نکردن بیش از ۶ ماه می‌تواند باعث مزمن شدن آن شود و درمان آن بسیار سخت‌تر خواهد بود. نگرش کلی درمان تاندونیت پشتیبانی و محافظت از تاندون است با استفاده از مهارکننده در مناطق آسیب‌دیده که در زمان استفاده کشیده می‌شود. بسیار مهم است که تاندون شل‌تر شود تا درد کمتر شود و تورم به حداقل برسد.
این کار معمولاً با استفاده از پمادهای درمانی، یخ و مواد ضدالتهاب انجام می‌شود. این درمان می‌تواند تورم و درد را کاهش دهد و رگ‌های خونی را متسع کند. تزریق کورتیزول نیز می‌تواند تورم را کاهش دهد اما متأسفانه سوزش بسیار زیادی دارد و می‌تواند ساختار تاندون را ضعیف نماید و باعث آسیب بیشتر شود.
پس‌ازآنکه بافت آسیب‌دیده شروع به متراکم شدن می‌کند باید روشی اعمال شود که قسمت آسیب‌دیده را تبدیل به بافت تاندون کند تا تاندون و عضله بتوانند انعطاف خود را بازیابند و احتمال آسیب‌های بعدی را کاهش دهند. تاندون هنوز بسیار شکننده است پس باید به‌صورت مرحله‌ای و با وزن سبک کش بیاید. سپس بیمار یک‌روند روزانه تمرین سبک و کشش بسته به درد و بی‌حسی تاندون خواهد داشت.
چگونه از تاندونیت جلوگیری نمایید
پیشگیری از تاندونیت ساده است و هرکسی که با وزنه تمرین می‌کند باید این کار را انجام دهد. اول اینکه باید به‌صورت مرتب حرکات کششی انجام دهید. یعنی قبل از اینکه بر روی عضله کارکنید به‌صورت کامل آن را در حالت کشش قرار دهید. مطمئن شوید که این کشش را برای ۲۰ حداقل ثانیه حفظ نمایید. بلافاصله پس از تمرین نیز باید عضلات خود را در حالت کشش قرار دهید.
دوم اینکه بسیار مهم است که هر عضله را به‌درستی قبل از تمرین گرم نمایید. به هر شکل ممکن این کار را انجام دهید. بسیاری از افراد هستند که بدون گرم کردن تمرین خود را شروع می‌کنند. در ابتدای تمرین باید تمامی عضلاتی که می‌خواهید بر روی آن‌ها کارکنید را گرم کرده و کشش دهید. علاوه بر این حتماً یک ست بسیار سبک با تعداد بالا از تمرینی که می‌خواهید انجام دهید را بزنید. این کار عضلات شمارا برای آن حرکت آماده می‌کند و احتمال آسیب‌دیدگی را کاهش می‌دهد.
درنهایت باید گفت که تاندونیت مشکل بزرگی نیست و می‌توانید احتمال بروز آن را با گرم کردن و تمرینات کششی به‌شدت کاهش دهید . اگر سنتان بیش از ۳۵ سال است خطر بیشتری برای شما وجود دارد پس بیشتر مراقب باشید. اگر فکر می‌کنید که دچار تاندونیت شده‌اید تمرین را قطع نموده و به دکتر مراجعه کنید. ممکن است چیزی نباشد اما می‌تواند به مشکلی جدی تبدیل شود. پس در مورد آن ریسک نکنید.
منابع
۱-https://www.muscleandstrength.com/
۲-https://www.medicalnewstoday.com
