ویتامین ب۱(تیامین)

ویتامین ب ۱ یا تیامین به بدن کمک می کند تا از کربوهبدرات بعنوان انرژی استفاده کند. این ویتامین در متابولیسم گلوکوز نقشی اساسی دارد و نقشی کلیدی در عملکرد اعصاب، ماهیچه ها و قلب دارد.

این ویتامین محلول در آب است و یکی از مجموع ویتامین های ب، یا ب کمپلکس می باشد که در بدنسازی نیز نقش مهمی بازی می کند. این ویتامین ها در جریان خون حمل می شوند و در صورت استفاده نشدن در بدن از طریق ادرار دفع می شوند.

ویتامین ب ۱ به مقدار زیادی در پوسته بیرونی غلات وجود دارد.

کمبود این ویتامین میتواند موجب بیماری بری بری و یا تورم اعصاب شود.

کمبود تیامین در مشکلات هاضمه شامل اشتهای کم و اسهال نیز نقش دارد.

این ویتامین برای تقویت سیستم ایمنی و حتی برای بیماری ایدز نیز استفاده می شود.دردهای دیابتی را کاهی مش دهد و در بیمار یهای قلبی ، کهولت سن  و آسیب های مغزی  و گلوکوما  و تهوع ناشی از حرکت و بهبود عملکرد ورزشی نیز نقشی مهم دارد.

از سرطان رحم جلوگیری می کند و بیماری های کلیه در بیماران دیابتی نوع ۲ را بهبود می بخشد.

بر روی عملکرد مغز اثرات مثبتی دارد و  یادگیری را بهبود میدهد، انرژی را افزایش داده، با استرس مقابله می کند، جلوی از بین رفتن حافظه را می گیرد و بر بیماری آلزایمر نیز موثر است.

منابع ویتامین ب ۱

  • غلات کامل مانند برنج قهوه ای  و ذرت
  • محصولات حیوانی مانند جگر و دل  و زرده تخم مرغ
  • سبزیجاتی مانند کلم و اسفناج
  • انواع آجیل

میزان مصرف ویتامین ب ۱

  • در نوزادان تا ۶ ماهه ۰.۲ میلی گرم
  • نوزادان ۷ تا ۱۲ ماهه ۰.۳ میلی گرم
  • کودکان ۱ تا ۳ ساله ۰.۵ میلی گرم
  • کودکان ۴ تا ۸ ساله ۰.۶ میلی گرم
  • پسران ۹ تا ۱۳ ساله ۰.۹ میلی گرم
  • مردان ۱۴ ساله و بزرگتر ۱.۲ میلی گرم
  • دختران ۹ تا ۱۳ ساله ۰.۹ میلی گرم
  • زنان ۱۴ تا ۱۸ ساله ۱ میلی گرم
  • زنان بالای ۱۸ ساله ۱.۱ میلی گرم
  • زنان بارداد ۱.۴ میلی گرم
  • زنان شیرده ۱.۵ میلی گرم
  • در بزرگسالان بطور عمومی پیشنهاد می شود روزانه ۱ تا ۲ میلیگرم استفاده شود.